17 Temmuz 2012 Salı

40 uçurması

Bu haftasonu artık 40 günümüzü doldurduk. Annemde bende çok daha iyiyim. Henüz o bahsedilen 40'ı çıksın bak nasıl düzelicek, huyu suyu değişecek, herşey düzene girecek kısımları görmeye başlamadık.
40ımızı ailenin İstanbul'da kalan kısmı ile beraber ufak bir yemekte kutladık. Fotoğraflarımızı nispet olsun diye anneanne ve babaannemizle paylaştık.

Bu hafta havalar o kadar ısındı ki annemle çok fazla birşey yapamadan evde hatta salonda klima ile vakit geçirdik. Haftasonunun gelmesi ile babamla beraber cumartesi günü erkenden çıktık. 40 uçurması diye birşey varmış onu yapalım diye. Tabi bizimkiler yine abarttılar sanki 40 gündür hiç dışarı çıkmamışım gibi. Önca Bayrampaşa Forum İstanbul, sonra Sarıyer'den başlayan bir boğaz turu, sonra Anadolu yakasında boğaz turu, hızımızı alamayıp küçükyalıdan bir tur ve eve geliş. Arabada klima vardı sıcaktan etkilenmedik ama yinede hepimiz pestil gibiydik.
Ama akşam evde oturduğumuzu sanıyorsanız yanılıyorsunuz. Akşamda büyük teyzem Şükranlara ve Edoş halama yemeğe gittik.
Ve şuanda da hepimiz Tuzladaki yazlıkta dinlenip keyif yapıyoruz.

Sizi haftasonundan bazı karelerle başbaşa bırakarak iyi pazarlar ve iyi bir hafta diliyorum.

11 Temmuz 2012 Çarşamba

Kalça ultrasonu

Doğumdan 1 ay sonra yapılması gereken rutin bir kontrol olan kalça ultrasonu için dün annemle beraber hastaneye gittik.
Annem yalnız başına bu kadar uzun zaman araba kullanacağından ve hastanede ne yapılacağını bilmediğinden biraz heyecanlıydı. Ama bende uslu durdum ve onu hiç üzmedim.
Canım hiç acımadan doktor amca kontrolünü yaptı. Bitek o soğuk jel denen şeyi sürdüğünde biraz ürperdim o kadar.
Bugün 1 ay 5 günlüğüm.

7 Temmuz 2012 Cumartesi

Sabah keyfi

Bu sabah annem yemeğimi yedirdikten sonra arkadaşım fare ile beni kocaman yatağıma bıraktı bir süre orada takıldım rahat rahat.
Ne güzelmiş böyle geniş ve kocaman biyerde yatmak. Babamın deyimiyle Harran ovasıymış. Harran ne? Ova ne?? Baba anladığım dilden konuşsana.

6 Temmuz 2012 Cuma

1.Ay

Zaman nasıl geçecek derken 1. Ayımızı geride bıraktık.
Her gören ne kadar büyümüş boyu uzamış diyordu gerçekten büyümüşüm. Doktor Nüviz teyzemde aynı şeyi söyledi. 4.340gr ve 55cm olmuşum.
Bunu duyan annem çok sevindi çünkü benim nasıl büyüyeceğim ile ilgili endişeleri devam ediyordu.
Bu arada anneannem ve dedem artık Bodrum'a geri döndü orada onları bekleyen bir sürü kişi varmış. Bende Ağustos'da gittiğimde onlarla tanışacağım. Ayrıca şu Bodrum denen yerle ilgili merakım gitgide artıyor. Annemin sabah izlediği birşeyde de sürekli Bodrum geceleri, Bodrum plajlarından bahsediliyor. Babaannemler bile şuanda orada bitek biz burada kaldık gibi hissetmeye başladım artık.

1 Temmuz 2012 Pazar

Haftasonu çok gezdik

Artık 25 günlük kocaman bir bebek olduğumdan dolayı rahat rahat dışarı çıkabiliyorum. Tabi bunu duyan annem ve babam işi birazcık! abarttılar...

Cumartesi günü önce Cadde'de Yaprak ailesi ve arkadaşım Bade ile buluşup biraz yürüyüş yaptık.


Babam ve Başar amcam bizlerle hava attı resmen herkeslere...

Sonrasında Eda halamla beraber Carribou'ya gittik. Cadde'yi gören güzel bir masaya yerleştik.


Annemler kahvelerini içtiler bende sütümü, tabii sonrasında küçük bir operasyon yapmak gerekti :)


Hızını alamayan annemler akşam yemeği içinde Handosh ile beraber Köşebaşı'nda yemeğe gitmeye karar verdiler. 


25 günlük çocuğu rakı masasına meze yaptılar...

Pazar günü biraz daha insaflı davrandılarda beni fazla yormadılar. Havanın biraz serinlemesini bekledikten sonra sahile indik. Çimenlerde oturduk.

Sonra arkadaşım Bade'nin gelmesi üzerine Zanzibar'a gittik. Orada uslu uslu oturdum... Evimize geldik, banyomu yaptım, yemeğimi yedim ve yattım.