Bugün anneler günüymüş.
Benim annem bu senede kaçırdı anneler gününü ben onları heyecanlandırdım gelicem gibi yaptım ama halen buradayım.
Bütün aile anneler günü dolayısı ile Tuzla'daki babaannemlerin evinde toplandı.
Büyük teyzeler, amcamlar ve kuzenim Can, büyük kuzenlerim, anneannemler ve babaannemler...
Kocaman bir masa etrafında toplandık, bütün gün güldüki yedik, eğlendik.
Akşamında dedemi havaalanına bıraktık. Yine şu Bodrum denen yere gitti. Orada kediler, köpekler mi ne varmış. Doğar doğmaz şu Bodrum denen yere benim de gitmem gerekiyor. Oradaki kedi ve köpekleri bende merak ediyorum.
Bu Bodrum'daki Kara... En akıllı, en uslu köpekmiş babam öyle diyor kendisi için. Tanışıcam bende az kaldı. Atlıycam üstüne, tüylerini, kulağını, kuyruğunu yakalıycam.
Bu pisicik de Şefo. Babam benim haberimi aldıktan sonra kediciği evimizin önünde yaralı bulmuş, tedavi ettirdiler, günlerce başından ayrılmadılar, ameliyat bile oldu ve iyileşti. Ama annemin alerjisi olduğu için evde çok fazla tutamadılar. Ve cennet olan Bodrum'a dedem ve anneannemin yanına yolladılar onu. Şimdi dediklerine göre keyfi son derece yerindeymiş. Zaten bu Bodrum denen yer neresiyse herkesin orada keyfi yerinde...
Yok yok benim kesin bu Bodrum denen yere gitmem gerekiyor.