Annemin şirketinin her sene olduğu gibi bu senede harika bir
çocuk şenliği vardı.
Çok önceden heyecanlanarak annem, ben ve babam ile kayıt
olduk. Son dakika babam işleri yüzünden gelememiş olsa bile bu annemi
yıldıramadı.
Annemin arkadaşı Ülkü abla ve oğlu Mert Abi ile atladık arabamıza
ve düştük Sarıyer – Event Garden yollarına.
Tam vaktinde vardık derken o da ne zaten herkes çoktan
gelmiş, otoparklar dokmuş, insanlar uzun sıralar oluşturmuş bile. Hemen bizda
arabamıza biryer bulup kendimizi sırada bulduk. Kaydımızı tamamladıktan sonra
işte içerideydik.
Kocaman bir alana yayılmış tren, şişme parkurlar, top
havuzu, dönmedolap, atlıkarınca, pamuk şekerci, wafflecı, mısırcı ve kağıt
helvacı amcalar….
Bütün gün annemin tabiri ile kendimi deli danalar gibi oradan
oraya vurdum. Kim tutabilir bugün benim günüm ne de olsa…
Önce alışma turları için trendeyim…
Sonrasında ver elini şişme parkurlar, bunlar bir harika
dostum… Mutluyum…
Biraz sakin takılmak adına uçan salıncaklara, atlı karıncaya binelim bari…
Dinleniyorum.
Hayallerimdeki meslek itfaiyeci olmak... Boyumun biraz daha uzaması lazım tabi...
Zıp zıp zıp... Uçuyoruz... Zıplıyoruz...
Son olarak binlerce top bir anda ortalığa atıldı…
Olleeeeyyyy herkes alabildiğinde topluyor, kolları yettiğince kucaklıyor
topları… Ben bile minicik kollarım ile 2 tane kaptım valla…
Ve günün sonu geldiğinde arabaya binerek daha otoparktan
bile çıkmadan sızarak uyuma rekorumu kırıyorum.
Teşekkürler Turkcell, teşekkürler TSAG iyi ki varsınız…
Seneyi heyecan ile bekliyorum.