4 Haziran 2012 Pazartesi

Annem ve babam çok heyecanlı

Annem ve babam heyecandan olsa gerek son gün evde oturamadılar. Pazartesi akşamı yemekten sonra saat 9 gibi çıkıp önce Metro'ya alışverişe oradan da hızlarını alamayıp sinemaya gittiler. Yani ben sanatla içiçe büyüyecek bir çocuk olacağımı gösterdim bir kere daha.
Bu arada Prometheus diye bir filme gittiler ama annem filmdeki kadının kendi kendine sezeryan yaptığı sahneden baya bir etkilenmiş olacak ki ben bile içerde hissettim.
Offf ne zor şeymiş bu bekleyiş ve son zamanlar... Neyse ben biraz dinleneyim. Yarın benim için zor bir gün olacak.

2 Haziran 2012 Cumartesi

Son 3 gün!!!

Büyük gün 5 Haziran 2012 Salı !!!

Cuma günü (1 Haziran) gidilen son kontrolden sonra Borga'nın henüz yola çıkmaya hazır olmadığı veya yolu bulamadığı, neredeyse 4 kiloya yaklaşmış olması ve 41 haftaya gelmiş olmamızdan dolayı doktorumuz artık müdahale etmemiz gerektiğine kadar verdi.
Normalde açılma, sancı veya kanala girmiş olması durumunda suni sancı ile doğumu başlatmayı planlıyordu ama belirtilen süreçlerden hiçbiri henüz gerçekleşmediğinden beni ve Borga'yı yıpratmamak adına Epidural Sezeryan kararı aldık.
Acıbadem hastanesindeki yoğunluk dolayısı ile istediğim Pazartesi gününe yer bulamadık ama babamızın içinden geçtiği gibi 5 Haziran Salı günü saat 12:00'de ameliyathanede yerimizi ayırttık.
Tarihin belirlenmesinden herhalde ben acaip rahatladım. Üzerimden büyük bir yük kalkmış gibi hissediyorum. Artık sayılı günlerin keyfini çıkarıp, son anları yaşamak kaldı geriye.
Bir sonraki yazım büyük ihtimalle oğlumun doğumundan sonra olacağından şimdilik görüşmek üzere diyerek sonlandırıyorum.

Kamera sistemi

Çocuk olunca herhalde bakıcıya çocuğunu emanet edip kamera taktırmayan yoktur herhalde.
Zaten canınızdan çok sevdiğiniz çocuğunuzu tanımadığınız bir yabancıya emanet etmek yeterince zor. Birde siz yokken neler yaptığını düşünüp bütün günü stres içinde geçirmek var. Ayrıca ben kendi açımdan gün içinde çocuğumu özleyeceğimi düşündüğümden arada bakmak ve görmek istiyorum. Son derece normal bir düşünce herhalde öyle değil mi?
Bizde bu sebeplerden dolayı evimize kamera sistemimizi şimdiden kurdurduk. Salonumunuzda (çocuk ve bakıcının çoğunlukla zama geçireceği yer olduğundan), kapı girişi (eve giren çıkan var mı diye), mutfak ve çocuğun odası olmak üzere 4 kamerayı kurdurduk.
Umarım gerekmez ama geriye dönük olarak kayıt tutan ve izleme özelliğine sahip bir kamera tercih ettik.
Biz önlemlerimizi alalım ama kullanamaya gerek kalmasın. Sadece oğlumuzu özlediğimizde bakalım yeter.

31 Mayıs 2012 Perşembe

Borga'nın gelmesine sayılı gün kaldı

Artık 40. haftamızı tamamladık. Ama ben biraz tembellik veya inat yüzünden halen ortalarda yokum.
Annem ve babam her akşam acaba mı diyor ama ben yinede gelmiyorum. Biraz daha rahat etsinler, hayatlarının son 2 kişilik günlerini çıkarsınlar. Bol bol gezsinler istiyorum.

Doktor Cem amca artık vaktimin dolmak üzere olduğunu, içerde bol bol annemden beslenip 3.700gr olduğumu ve biraz daha burada kalırsam dışarı çıkamayacağımı söyledi.
Sanırım artık kendi isteğimle çıkmam veya beni zorla buradan çıkartmaları gerekecek.

Cuma günü kendi başıma çıkmak için son şansım. Yani yarın (01/06/2012)... Olmadı zorla Pazartesi veya Salı (04-05/06/2012) günü beni mutlu olduğum bu güvenli, sıcacık yerden çıkartacaklar...

Annem uzun zaman normal doğum yapmak için uğraştı durdu, bende çok büyük bir bebek gibi durmuyordum. Ama son anda atağa kalktım ve bir anda 3.700 gr oldum. Hemde kocaman bir kafam olduğunu söyledi doktorumuz. Dedemde bu konuda ona benzediğimi düşünüyor... Bu durumda annemi sezeryandan başka bir çözüm yolu görükmüyor gibi...

Bu arada arada annemin söylendiğini ve kötü kelimeler kullandığını duyuyorum. Adamın biri sezeryan, kürtaj vs konuların ahkam kesiyormuş. Bütün ülke birbirine girmiş. Bende yoksa bu adama protesto olsun diye mi normal yoldan gelmemeye karar verdim...

27 Mayıs 2012 Pazar

Borga Turkuazoo'da

Daha dogmadan birsürü yer görüyorum hemde hiç yorulmadan. Ne güzelmis. Bugün annem uzun zamandir istediginden Turkuazoo'ya baliklari görmeye gittik. Hazir gitmisken bide annemin babama bahsettigi Decathlon denen spor magazasinida gezdik. Babam kendini kaybetti, annemle ben oradan oraya sürüklendik durduk.
Decathlon'un hemen disinda bir yer kurulmustu. Insanlar bungee jumping yapiyor, paten, kaykay ve bisiklet ile gösteri yapiyorlardi. Tabi deli gibi kalabalikti. Biraz daha dolasalim istedik ama dayanamadik kactik.