Durukız ve Batu Bey ile buluşma

Annemler uzun zamandır görüşemiyoruz diye hemencecik bir organizasyon yaptılar ve arkadaşlarım Duru ve Batu akşam bize geldiler. 

Bütün akşam 3ümüz kendi kendimize salonda ve odamızda oyun oynadık. Anne ve babalarımızın bizimle ilgilenmesine hiç gerek kalmadan. Ben arada masaya gidip annemden 1 çatal yemek alıp sonra tekrar odama gidip arkadaşlarımla oynamaya gittim. Annem o kadar şaşırdı ve sevindi ki. Sanırım ne kadar büyüdüğümü ve arkadaşlarımla ne kadar güzel oynadığımı göstermiş oldum. 

Durular gelirken bide minik pasta getirmişler. Kimsenin doğumgünü değildi ama hepberaber mumu üfledik ve afiyetle yedik. 

Saat artık 22:30 civarı daha fazla dayanamadım ve annem beni yatırdı. Hiç itiraz etmeden yattım uyudum. 

Ne mutlu Türküm diyene!

Doğdum doğalı İstanbul ve Bodrum'daki yürüyüşlerin hepsinde yerimi alıyordum. Bu kural yine değişmedi ve bu 29 Ekim'de de yine annemle beraber Bağdat Caddesindeki Cumhuriyet Yürüyüşüne gittik.

29 Ekim 2012 - Cumhuriyet'in izinde 1. yıl

29 Ekim 2013 - Cumhuriyet'in izinde 2. yıl

 

O kadar kalabalıktı ki hiç araba almadan annemle yürüyerek inmeye karar verdik, Cadde'ye yaklaştığımızda aldığımız doğru kararda dolayı kendimizi kutlayarak hemen kalabalığa karıştık.

Önce Eda halamların yanına gidip biraz onlarla takılıp, etrafı seyrettik. Gelen geçen annemin arkadaşları ile biraz takıldıktan sonra bu sefer Caddebostan'da babam, babaannem ve teyze annem ile buluştuk.

Ben bir yandan etrafımı seyredip diğer yandan Çubuk krakerlerimi yedim. Saat artık 9'a geliyordu. Hem hava serinlediğinden hem de taksi bulmamız daha da imkansız olmadan vakitlice evimize geldik.

Bir Cumhuriyet Bayramını daha coşku ile ve hep beraber kutladık. 90 yıldır yıkılmayan ve yıkılmayacak olan Yüce Cumhuriyetimiz için meydanlarda yerimizi almaya devam edeceğiz.

NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE

Tarihe not

Nerdeyse 2 yaşındayken çıkması gereken köper dişlerimizden sağdaki 28 Ekim 2013 itibari ile kendini gösterdi. Diğeride 29 veya 30 Ekim'de aramıza katılmış olacak. 

Biz farkına bile varmadık sorunsuz ama bol salyalı bir şekilde köpek dişimizi çıkardık. 

Salkım salkım üzümler

Artık elma ve armut yemekten sıkılmıştım annem bana farklı minikminik tam benim elime göre yeşil bişiler çıkardı ortaya. 

Önce ne yapacağımı anlamadım top sandım oynadım ama bi baktım hmmmm harika tatlı tatlı bişiler bunlar.

Artık açıyorum dolabı hop hemen kasenin içinden kapıyorum bir avuç çaktırmadan, sonra bir avuç daha.

En yakın arkadaşım Emre

Daha önceki yazılarımda da Emre'den bahsetmiştim sizlere. 

Yazın Bodrum'da annemler bizi bir araya getirdi ama yetmediği için hemen tatil dönüşü plan yaptık ve buluştuk. 

İlk gittiğimde birazcık alışma dönemi ve oyuncak paylaşımını çözdükten sonra başladık oynamaya. 

Emre Legolar ile ben bisiklet ile oynadım. 

Balıkların pişmesine daha vardı ama biz dayanamayı sofrada yerimizi aldık ve balıklarımız gelene kadar sofradakileri bitirdik. Kocaman balıklarımızı tedikten sonra bide üzerine bal gibi kavun götürdük. Ohhhhh harika...

Tekrardan oyunlarımıza döndük, bu sefer arabalarla oynama sırası. Ama yer tercihimiz biraz uygunsuz oldu sanırım çünkü salon sehpasının üzerine atladık. 

Hem BJK-GS maçına biraz baktık hem oynadık ve uyku saatimiz geldiğinde evimize döndük. 

Annemler her zaman olduğu gibi bunu daha sık yapalım diyerek ayrıldılar. Bakalım sonraki görüşmemiz ne zaman olacak.