Günler geçiyor

İstanbul'a geldik geleli günler o kadar hızlı geçiyor ki annemi aldı bir telaş.
Bir yandan bu ev nasıl toplanacak, bavullar yerleşecek, benim düzenim nasıl oturtulacak (ben kendi düzenimi kendim istediğim gibi oturturum siz kafanızı yormayın), bakıcı işi halen muamma, aysonu işe başlayacak annem daha işyerinin yolunu, katını, masasını bile bilmiyor. Off offf.

Ben diyorum anneme gel çalışma beraber takılalım, oyunlar oynayalım, gezelim. Yok illa çalışıcakmış. Sen benden mi kaçıyorsun yoksa anne kişi.